Een kus bij de koffieautomaat deel 1

Een kus bij de koffieautomaat. Hoe kon ik het laten gebeuren? Ik heb een vriend verdomme! en nu was ik niet beter dan al die vreemdgaande mannen en vrouwen waar je over leest. En toch liet ik het toe, het schuldgevoel en de schaamte heeft de eerste opwinding verdrongen. Maar hoe nu verder?

Het is maandagochtend. Na 35 minuten in de auto parkeer ik haastig en een beetje scheef, mijn autootje op het laatste vrije plekje het verst bij de ingang vandaan. Het regent keihard dus Ik haast me naar binnen zodat mijn haar, outfit en make-up er niet onder lijden.

Door de files ben ik iets te laat, en dat is niet voor het eerst. Met bijna ninja waardige stilte sluip doorweekt van de regen langs de receptie naar de lift toe. Gelukt! Niemand heeft mij nog gezien, en niemand weet dus dat ik (weer) te laat ben. Ik druk op de knop voor mijn verdieping, en de deuren gaan dicht.

Niet lang daarna gaan de deuren weer open op de elfde verdieping. Elke keer weer als die deuren opengaan geniet ik van het uitzicht over de stad. Mijn baan als assistent bij een van de grotere accountant bureaus is niet heel bijzonder, maar dat uitzicht maakt voor mij veel goed. Ik zie de rivier de bruggen en de hoge gebouwen, de mensenmassa beneden en de zon die door de wolken prikt. Even vergeet ik dat ik hier ben om te werken en oh ja shit! Ik was te laat.

Onderweg naar m’n werkplek stop ik nog even bij de koffieautomaat. Een shotje cafeïne in de ochtend doet mij altijd goed. En met een bakkie leut in m’n handen vraagt niemand zich af waarom ik nog niet achter mijn bureau zit. Terwijl mijn cappuccino met de gebruikelijke herrie van het apparaat in het kartonnen bekertje sijpelt hoor ik achter mij ineens, Goedemorgen Liza!

Verschrikt draai ik mij om, en laat mijn tas op de grond vallen en de halve inhoud verspreid zich over de vloer. Het is Richard, mijn afdelingshoofd. Beetje laat vandaag, zegt hij op een speelse toon. J j ja stamel ik, Verkeer zat tegen.

Richard is wel de laatste die ik tegen had moeten komen op mijn sluiptocht naar mijn bureau. Niet alleen omdat hij mijn baas is, maar ook omdat ik niet normaal kan functioneren wanneer hij in de buurt is. Want hoewel ik een hele lieve vriend heb, vind ik mijn baas ongelofelijk sexy. Z’n strakke kaaklijn, 3 dagen baardje, prachtige blauwe ogen en z’n donkere halflange lokken die als leeuwen manen speels voor z’n gezicht hangen, gecombineerd met brede schouders en een zorgvuldig geselecteerde garderobe.

Maar waar was ik gebleven, oh ja.

Hij krijgt een ondeugende grijns op zijn gezicht. Kan gebeuren zegt hij terwijl hij door z’n knieën zakt en mijn spullen begint op te rapen. Wanneer hij weer opstaat en mij mijn tas geeft kijkt hij me intens aan. Zijn diepblauwe ogen kijken strak in de mijne. Zie ik het nou goed, komt hij dichterbij? Nee dat kan toch niet, of toch wel? En dan ineens BAM! Als een donderslag overkomt het me. Richard pakt met een hand teder mijn kin vast en drukt zijn lippen op de mijne.

Van schrik val ik haast achterover maar kan mijzelf net overeind houden door tegen de koffiemachine te leunen. Een warm gevoel van pure extase overmant mij terwijl Ik mijn mond open en zijn tong zoek met de mijne. Z’n passievole kus heb ik al lang niet meer gehad, en ik geniet van elk moment. Ik ruik zijn aftershave en waan mij in de hemel. Hij streelt mijn wang en trekt zich langzaam terug.

Wanneer ik mijn ogen weer open zie ik Richard, weer heeft hij die ondeugende grijns. Als een schooljochie dat kattenkwaad uithaalt kijkt hij mij aan. Maar dan… Voetstappen, er komt iemand aan! Richard gebaart mij nog een kus toe draait zich om en loopt weg richting zijn kantoor.

Daar sta ik dan! Drijfnat na een kus bij de koffieautomaat van mijn baas. Gevoelens van ongeloof en opwinding vullen mijn hoofd en mijn slipje. Ik slenter naar mijn bureau en vergeet mijn cappuccino. In de gang passeer ik nog een collega die mij vluchtig aankijkt en even lacht. Lacht hij mij nu uit? denk ik even. Maar het boeit mij niet, ik kan alleen maar denken aan die kus.

Bij m’n bureau aangekomen komt de realiteit langzaam binnen. Ik heb gezoend met mijn baas. Zo ongepast maar o zo spannend, en wat voelde het goed! Terwijl ik dat denk krijg ik een knoop in mijn maag. Ik heb een vriend verdomme! Gevoelend van spanning en sensatie, maken plaats voor schuldgevoel en schaamte. Na bijna 4 jaar samen verraad ik mijn lieve vriend Michel de man waar ik van hou, de man waar ik mee samen woon. Hoe kan ik zo stom zijn!

Terwijl ik mijn handen door mijn haren strijk, en alles nog eens overdenk gaat de WhatsApp ringtoon mijn telefoon. Richard staat er in het scherm. Met enig aarzel open ik het bericht, er staat.

Liza.
Ik wilde dat al zo lang doen. Kan niet wachten op de volgende 😉 P.S. kijk even in de spiegel.
xxx

Gelijk wis ik het bericht uit angst dat iemand het leest. Snel Ik dump de inhoud van mijn tas over het bureau en zoek mijn spiegeltje. Een korte schelle gil ontsnapt mij wanneer ik zien dat de waterproof mascara, toch niet zo waterproof is als ik had gehoopt. Mijn ogen zijn zwart doorlopen, en mijn sprint over de parkeerplaats was duidelijk niet snel genoeg om mijn make-up te redden. Daarom lachte die collega ook in de gang, die dacht natuurlijk dat hij een panda tegenkwam.

Maar toch ondanks dat is juist vandaag de dag dat Richard mij zoent. Maar waarom dan? en nog belangrijker Wat nu?

Meer weten over het vrouwelijk orgasme?